Osteochondrosis dissecans is een bijzonder veel voorkomende orthopedische ontwikkelingsstoornis bij paarden. Een van de oorzaken ervan is dat de erfelijke component niet langer ter discussie staat, en de verschillende stamboeken voor sportpaarden selecteren al tientallen jaren hengsten om de prevalentie van deze aandoening in de populatie te beperken. Voor zover ons bekend is er echter geen enkele studie die veranderingen in de prevalentie van osteochondrosis dissecans in de loop van de tijd heeft geëvalueerd door middel van longitudinale monitoring van een populatie sportpaarden. De hier gepresenteerde studie maakt deel uit van een groot screeningsprogramma voor ontwikkelingsorthopedische pathologieën in Wallonië (België) en beoordeelde de aanwezigheid van deze laesies over een periode van 19 jaar in de Waalse sportpaardenpopulatie volgens constante en gestandaardiseerde bemonsterings- en diagnostische criteria. Ook de effecten van fokomstandigheden en infectie bij veulens zijn door middel van vragenlijsten in kaart gebracht. De resultaten lieten geen significante verandering zien in de prevalentie van osteochondrosis dissecans in een populatie van 1099 individuen geboren tussen 2004 en 2022. Bovendien waren individuen die tijdens hun groeiperiode aan sepsis hadden geleden, zeer significant gepredisponeerd (p < 0,001) voor de ontwikkeling van osteochondrose. dissecans vergeleken met een controlegroep, waarbij respectievelijk 14/21 (67%) en 103/364 (28%) van de getroffen personen getroffen waren. Deze studie suggereert dat de selectieprogramma's die op de bestudeerde populatie worden toegepast, niet voldoende sterk of aangepast zijn om de prevalentie van osteochondrosis dissecans in de populatie over een periode van 19 jaar terug te dringen. Bovendien bevestigt deze studie dat veulens met sepsis en gelijktijdige osteochondrosis dissecans-laesies op deze basis niet noodzakelijkerwijs hoeven te worden uitgesloten van fokprogramma's.